پارمیس

از شانزده ماهگیت تا حالا از 1 تا 10 رو میشمری. اولاش به 7 میرسیدی میگفتی هفت، نه، ده . فکر کنم چون 7 و 8 شبیه همند هیچ تفاوتی بینشون قائل نبودی امَا مدتیه که کاملا بدون اشکال میشمری و محاله که از پله بالا بری و نشمری.چند وقت پیش تو خانه ی بازی داشتی از پله های سرسره بالا میرفتی و واسه خودت میشمردی. مامانِ یکی از نی نی ها که منتظر ایستاده بود تا نوبت نی نی خودش بشه بسیار متعجب شده بود و اصلاً باورش نمیشد که حرف بزنی چه برسه به اینکه تا 10 بدون اشکال بشمری. تلفن خونه رو هم میگیری دستت شماره میگیری و میشمری بعد میگی مام مریمی سلااام . همیشه خیلی گرم سلام میکنی و rising  falling رو بسیار به موقع رعایت میکنی. بعد کلی باهاش حرف میزنی و وق...

اولین رنگی رو که شناختی صورتی بود و در جواب ما که می پرسیدیم چه رنگیه؟ میگفتی صورتی و البته بعدش ما اصلاح میکردیم و میگفتیم مثلا آبی. مامان مریم رنگهای زرد و آبی و قرمز رو هم یادت داده. حالا وقتی می پرسیم چه رنگیه میگی صورتی و با یه مکث کوتاه رنگ اصلی رو میگی. خدانگدارت پرنسس صورتی   ...

دخترم،دوست خوبم فریبای عزیز (مامان نیروانا جون) اسم وبلاگتو با این صفت لینک کرده. پارمیس، پرنسس صورتی وقتی اسمتو تو پیوندهای نیروانای عزیز دیدم خیلی خوشحال شدم و  اینهمه احساس زیبای خاله فریبا رو تحسین میکنم. از خاله الهه ی خوش قلب که منو با نی نی وبلاگ و بهتر از همه با فریبای مهربون و فهیم آشنا کرد خیلی ممنونم. امیدوارم این دوستی ها همیشه پابرجا باشه و تو هم در آینده از داشتن دوستای به این خوبی لذت ببری. ...

یه چند روزیه که وقتی چیزی رو تقاضا میکنی و بهت میدیم، سرتو به نشانه ی تشکر خم میکنی و میگی مرسی و دستاتو بالا میبری و میگی شکر اولین بار که شنیدم خیلی تعجب کردم. بابا رضا گفت که اون بهت یاد داده و از اونجایی که بعد از هر شکرت ذوق زیاد مارو میبینی  تشویق شدی و چند روزه صدای شکرت خونمونو پر برکت کرده .

عزیزم به شعر خوندن و حفظ کردنشون خیلی علاقه داری و خیلی جالبه که هر شعرو با چند بار شنیدن حفظ میشی، طوری که همه رو متعجب کردی. دو تا از شعرایی که دوسشون داری و وقتی بهت پیشنهاد میدم بیا شعر بخونیم انتخابشون میکنی رو واست نوشتم، اولاشو من میخونم و کلمات رنگی رو شما میخونی. اسم این شعرو گذاشتی شایسته پروانه ی شایسته پر میزنه آهسته پراشو جم میکنه از بچه ها میترسه نترس نترس من هستم من مامان تو هستم من تو رو می پرستم   این شعر هم سما خود نام داره   عروسک من سمّا خود با عطسه هاش سلمو گد (سرمو برد) گریه میکرد دک دک (در و در) منو نبرین به دک دک (دکتر) میگفت گولم...

چهارشنبه واسه سومین بار بردیمت دکتر. بعد از خوردن 5 روز آنتی بیوتیک، سه باره گلو و گوش و بینیت رو معاینه کرد و گفت که اینبار خدا رو شکر خوبٍ خوب شدی. گفت دیگه لازم نیست هیچ دارویی مصرف کنی و باز هم تاکید کرد که زیاد وسواس به خرج ندیم. یه نفس راحت کشیدم و از ته دل دعا کردم که هیچوقت نی نیا مریض نشن.

از اون شب تا حالا هنوز مریضی. سرما خوردی و گلو درد شدید داری. بمیرم برات خیلی اذیت میشی. دیروز ظهر خیلی خوابت میومد ولی تا رفت یه خورده چشمات گرم بشه با سرفه ی زیاد از خواب بیدار شدی و گریه کردی. نمی دونم چیکار کنم تنها کاری که از دستم بر میاد اینه که بغلت کنم و ببوسمت و نوازشت کنم. آخه از شدت گلو درد شیر هم نمیتونی بخوری . دوست دارم دختر قشنگِ سرما خورده ی من ...