شعرخوانی

عزیزم به شعر خوندن و حفظ کردنشون خیلی علاقه داری و خیلی جالبه که هر شعرو با چند بار شنیدن حفظ میشی، طوری که همه رو متعجب کردی. دو تا از شعرایی که دوسشون داری و وقتی بهت پیشنهاد میدم بیا شعر بخونیم انتخابشون میکنی رو واست نوشتم، اولاشو من میخونم و کلمات رنگی رو شما میخونی. اسم این شعرو گذاشتی شایسته

پروانه ی شایسته

پر میزنه آهسته

پراشو جم میکنه

از بچه ها میترسه

نترس نترس من هستم

من مامان تو هستم

من تو رو می پرستم

این شعر هم سما خود نام داره

عروسک من سمّا خود

با عطسه هاش سلمو گد (سرمو برد)

گریه میکرد دک دک(در و در)

منو نبرین به دک دک(دکتر)

میگفت گولم میزنی

منو آمپولم میزنی

مگه منو دوست نداری؟

چرا گریمو در میاری

من از دکتر میترسم

خوب میشه تا فردا عطسم

آمپول و دوا نمی خوام

با شما دکتر نمی یام

دو سه شب پیش داشتم تو ماشین کفشتو پات میکردم که از ماشین پیاده شیم و به قول خودت تاتی کنیم. واسه خودم داشتم میخوندم: دل کوچولووووو که یه هو گفتی دییییوووووونه!!! ای وای!! اونقدر غافلگیر شدم که نیم دقیقه نگات کردم و تو هم تعجب کرده بودی. بهت گفتم دخترم این شعرو بلدی؟ و محکم بغلت کردم. وقتی فکر کردم به جراُت میتونم بگم این شعرو دو سه بار بیشتر تو خونه نخونده بودم.

خیلی عالیه! عاااالییی

دل کوچولو

دل دیوونه

دیگه نرووو از خونه

پشیمون میشی

پریشون میشی

دیگه نرووو از خونه