پارمیس

میخوام واست از یه دوست عزیز بگم. از وقتی که با لطف بی حد و مرز خاله الهه با محیط نی نی وبلاگ آشنا شدم، بیشتر از نوشتن واسه تو، به خوندن خاطرات دو تا مامان دوست داشتنی که از دخترای عزیزشون مینویسن وابسته شدم. خاله الهه و یسنای نازنین ، فریبا و نیروانای دوست داشتنی . الهه که همیشه مونسم بوده و همدل. اما فریبا عزیزیه که اونقدر از راه دور منو جذب کرده و وابسته که خیلی موقع با موبایل کانکت میشم و یه سر به خونه ی این دو عزیز میزنم و بیرون میام. وقتی تصمیم گرفتیم واسه عید به کرمان بریم، همش خدا خدا میکردم که فریبا و دختر نازنینشو ببینم. میدونستم خاله الهه حتما بهشون سر میزنه. واسه همین دلم قرص بود که میتونم این دو عزیز رو ببینم. اما وقتی فهمیدم...